Tripreport Fontainebleau 2/3-05-2011

Trop is teveel !
Donderdag,
het idee is 4 dagen, het gevoel zegt 3 dagen, maar het worden er 2. Het vorige weekend is blijkbaar nog niet 100% verteerd, gisteren namiddag waren de batterijen leeg, vandaag voel ik mij mogelijks nog wat meer uitgeblust, maw zéér dringend rust nodig als we volgend weekend weer wat fit willen zijn.

Onderweg krijg ik een berichtje dat het de eerste dag Restant de Long Rocher word, niet slecht voor dit zomers weer, maar ik moet al eens goed kijken wat ik er nog kan klimmen. Heel erg vind ik het niet, ik ben in goed gezelschap (Marjolein, Katrien, Sandrine,en ...euh nog een paar mannen) , en op dat moment is de sfeer belangrijker.
We starten aan het begin van het rode circuit, boven op de heuvel, voor ieder wat wils om op te warmen (voor zover dit nodig is). Renaat en ik kijken naar "Destroy Men sortie directe" (7a) en warmen op met de traverse in stukken uit te klimmen. Er zit geen enkele zware passage in de boulder, maar gelukkig moet ik er geen tweede keer in want het verzuringsgehalte ligt mij iets te hoog. Renaat die toch wat meer conti ter beschikking heeft gaat er vlotjes door, "me like he say's".
De pockets zijn alomtegenwoordig in Restant de long Rocher, zoals bij "Aux Doigts et à l'Oeil assis" (7a), goeie grepen tot aan de uitklim van de rode, en dan nog een goeie ruk geven aan de mono. Renaat kijkt eens naar zijn vingers wanneer hij boven staat, maar alles blijft op zijn plaats zitten, ik ben blij dat ik deze vlot kan herhalen.

Verder naar "La Boule assis" (7a), ik deed deze ook al een paar jaar geleden, maar Liesbet is er intussen ook bij en zij wil nog eens een poging wagen. Renaat komt er een paar keer dicht bij, de rest iets minder, en ik moet al eens goed diep gaan om deze nog eens te klimmen, ik was al vergeten hoe slecht de slopers aan de uitklim wel waren.

Terug met de ganse bende naar de boulder met "Vigipirate" (7a). Liesbet klom deze wat vroeger op de dag, en ik neem er mijn hoed voor af, ik weet nog toen ik deze klom hoe hard ik er moest voor vechten. Waarschijnlijk ben je hier een beetje in het voordeel als je niet te groot bent, je rug en achterste goed boven het blokje houden na de start is een onderdeel van de moeilijkheid. Ook Renaat is van dat oordeel, hij moet er al zijn technische bagage voor boven halen om hem tot een goed einde te brengen.

De linkse naamloze 7a start dus wel degelijk in "Vigipirate", het zwarte pijltje staat dan wel wat hoger getekend, maar zonder die eerste 2 passen lijkt het niet echt op 7a. Mooie boulder ook en iets gemakkelijker dan Vigipirate (voor Renaat, Wouter en mij dan toch), de rest vecht er hard in, maar kan hem niet afwerken.

Voor iedereen mag de dag naar zijn einde lopen, maar ik wil nog één boulder proberen en ben blij dat ik Renaat mee krijg om wat te spotten. "Arête Scherrer" (7b) is de eerste boulders aan de andere kant van de Route de Languedoc, iets te hoog en redelijk engagé om alleen te proberen. Het blijkt een mooie te zijn met alle mogelijke types van grepen na elkaar, de uitklim wat "scary", maar de goeie grepen boven maken veel goed.

De zitstart er nog bij krijgen blijkt teveel van het goede, daarvoor moet ik iets frisser zijn, ....en btw de temperatuur ook.

Het bivak van Bouron-Marlotte blijkt geen slechte keuze qua slaapplaats, maar voor al wie van plan is er ook te komen overnachten, het is er vuil, lawaaierig en overbevolkt. En @Marjolein, bedankt voor de invitatie voor het eten, ik zal de rekening een volgende keer met plezier vereffenen.
Vrijdag,
alhoewel hoogzomer geraakt iedereen maar moeizaam op gang, het is 11 uur wanneer we aan de eerste boulders van Rocher de Demoiselles aankomen, hoog tijd om te starten.

Zowat iedereen klimt de staande start van "Le Sphinx" (tussen 5c en 6b naargelang de topo),

Renaat en Brecht (die er intussen ook bij is) doen er de zitstart nog bij ("Le Repos du Sphinx" (7a)).
Ik werk in "L'Éveil du Sphinx assis" (7b/7b+), maar de vermoeidheid begint zijn tol al te eisen.

Brecht en Renaat proberen "LÉveil du Sphinx" (7a) nog af te werken maar ook zij moeten er ook hun meerdere in erkennen.

Marjolein werkt een eerste sessie in "Chorizo" (7a), zij zal deze later op de dag in een tweede sessie nog afwerken, mooi, mooi.
Met de ganse bende werken ze ook nog in "Crampe Man" (7a), maar enkel Joeri en Brecht pakken deze nog mee.
Naar "Crapovsky" (7a) met Brecht en Renaat, Brecht toont er zijn dyno-skills (waren het 2 of 3 pogingen), Renaat toont er zijn... euh...non-dyno-skills. We zijn weer wat wijzer geworden in de techniek van het vallen en tree-kicking.
De rest van de dag word een beetje "lazy", schuchtere pogingen in "Haute Précision" (7a) die ik zelfs met 3 of 4 spotters niet meer aandurf (de anderen ook niet), toch nog een herhaling van "Sainte-Nitouche assis" (7a/7a+), maar mijn lichaam is al serieus aan het protesteren, en dan zowat de rest van de dag commentaar en aanwijzingen te geven aan de anderen. Als ik dan op het einde van de dag toch nog eens mijn klimschoenen aantrek om Brecht wat te assisteren in "L'Espoi Naufragé" (7a) voel ik dat het helemaal op is.
Vorig weekend was zwaar, en dan drie dagen rust om in die warmte weer volle bak te gaan, trop is gewoon teveel,
maar om met een positieve noot te eindigen, bedankt aan iedereen voor het leuke weekend!
leuk behalve voor hen dan....

Pics C@Stef