Tripreport Fontainebleau 21/22-05-2011

Back on track!
Zaterdag,
geen zin om nog maar eens alleen naar font te gaan, en met Steven in volle bouwperikelen ben ik blij dat er iemand reageert op mijn "ik heb een plaatsje vrij", dit weekend ben ik met Brecht op pad. We starten in Rocher aux Oiseaux, en hebben er afgesproken met Filip (en zijn vriendin) die er van vrijdag al zijn. De opwarmboulders geven me niet echt een gevoel van fysieke paraatheid, maar de ondervinding leert mij dat ik mij daar niet echt zorgen moet om maken. Het echte werk dan, het dak van Satan m'Habite met een paar zeer mooie variantes, staand, het ganse dak door, links uit, rechts uit, keuze te over want ik heb enkel de staande start ooit gedaan (héél lang geleden).
Ik zet mij aan "Ca Tend à droite" (7a+/7a), Brecht gaat voor "Satan m'Habite debout" (7a). Ca Tend à Droite gaat rechts uit in de plaat, maar iets te snel rechts uit en het voelt aan als 6a, nog een pas verder en het is van een andere orde, ik heb een paar pogingen nodig om hem af te werken. Brecht die intussen toch wat beginnen meespelen is (het ziet er nogal simpel uit) moet snel constateren dat zijn kracht-weerstand nog niet op punt staat, stoppen of de motor opblazen.

Dan maar terug naar Satan m'Habite debout, en ik doe mee want wil eigenlijk wel eens een paar pogingen wagen in de volledige versie. Ti's weer wat zoeken en puzzelen om de nodige info te verzamelen, maar eens de methode goed zit klimmen we hem beiden vrij snel. Nu nog de volledige versie, Satan m'Habite (7b+), start aan de de voet van het dak, en met een paar opwarm-bewegingen naar de dakrand om dan de link te maken met de staande start. Alles uitwerken lijkt weer een wiskunde-vraagstuk voor mij, elke beweging analyseren (doe ik steeds vaker de laatste tijd) en verfijnen. Het zal wel ergens helpen want in mijn 2de poging van de start af top ik hem, een paar (zeer) harde passen in het dak, met nog een crux om naar de eindbak te gaan, maar alles was onder controle.

Intussen werkt Filip in "Morphine sans convention" (6c+/7a), Brecht heeft deze ook nog niet geklommen en met de nodige support en coaching staan ze beiden vrij snel boven. Zeker geen van de zwaarste 7de graads, maar vol in zon toch niet te onderschatten.
"La Mandarin sans convention" (7b/7c) is in de zomer hard, en op andere momenten vooral technisch, ik herhaal hem bijna maar faal hem in de uitklim, de motivatie zal er wel voor een stuk hebben tussen gezeten. Brecht en Filip hebben iets betere condities nodig; de sloper en pinch lijken wel "zieepe" (lees: zeep), niet voor vandaag.
Nog wat meer supporteren, Filip wil nog een paar keer vliegen in "Gasthaus Unterslag" (7c), en vliegen doet hij.

Je moet een sterke moral bebben om telkens weer de "afgrond" in te duiken, naar boven te klauteren en toch maar weer een volgende poging in te zetten. Brecht kan het maar niet in zijn systeem krijgen, die rechtse hand los laten lukt maar niet, best grappig om er vanop een afstand naar te kijken. Hij werkt er wel "24 Carat of Purple" (6c) en "La Tonde" (6c) zeer snel af, kwestie van wat klimritme in te bouwen. Wachten op iets frisser weer, en ik ben er zeker van dat Filip Gasthaus afwerkt.
Nog een paar schuchtere pogingen in "Dernier Angle" (7c/7b+) om daar of te ronden, het blijven zéér schuchtere pogingen.
Filip trekt met zijn vriendin naar 91.1, wij naar Long Vaux, ik voel mij goed en "Compression" (7b) staat al lang op de to-do lijst.
Eerst de nieuwe naamloze 7a die op hetzelfde blok geopend is, start rechts op de kant, allemaal bakken en we denken direct dat dit een weggever is. Allemaal bakken tot de uitklim dan, sleuren, trekken, balanceren op slopers en mini-randjes, ik heb er het nodige werk aan om hem te toppen, en voor Brecht komt deze vecht-spartel-boulder nog iets te vroeg.

Over Compression kan ik het vrij kort houden, misschien toch niet het beste idee om deze in de zomer (of met zomertemperaturen) te proberen, alhoewel ik mij vrij sterk voel kom ik niet tot een volwaardige poging. 10° frisser en ik kom nog eens terug.

Laatste stop van de dag is Franchard Hautes Plaines, "Lapin ou Canard" (7a) voor Brecht, "Pulpfriction" (7a) voor mij.
Brecht heeft wat werk in Lapin ou Canard, een gevolg van de slopers vol in de zon en geen goeie methode bij de uitklim. Ik blijf erbij dat dit geen 7a is, correct geklommen en iets of wat goeie condities en het mag nauwelijks aanvoelen als 6c. De linkse uitklim "Ah Plu Facile" (7a+) krijgt de laatste tijd ook vrij veel herhalingen, en aan de magnesiumsporen zie ik waarom, linkse uitklim betekent links uit en niet met rechts op de goeie slopers van Lapin ou Canard. Ik wil hier niet de moraalridder uithangen, maar een beetje ethiek mag nooit ver weg zijn. Correct geklommen is de 7a+ redelijk op zijn plaats.
Pulpfriction dan, er blijft niet veel meer over van de 7b die Jan de Smit voor ogen had bij het openen, alle grepen op de linkse kant zijn nu opgekuist en wat er overblijft is iets tussen 6c en 7a. Ik klim hem in de eerste poging, moet er echt voor gaan, maar heb niet het gevoel dat dit 7a is. Voor Brecht is dit de brug te ver, de batterij is plat, eten is de boodschap.
Na de pizza krijgen we eerst wat malse regen, en dan een kort onweer, maar net genoeg om het stof eens weg te spoelen.
Zondag,
blauwe lucht, ochtendfris, en ijdele hoop dat het vandaag niet zo warm gaat worden.
Eerst naar Franchard Sablons, Brecht wil Jokari eens zien en voelen. Voor mij is dit een haat-liefde verhouding met de boulder. Door de jaren heen zullen het wel 100 pogingen zijn, maar "Jokari droite" (7b/7b+) wil maar niet lukken, soms raak ik met de vingertoppen de kant, andere keren kom ik 10cm te kort, ik heb het gevoel dat de boulder een spelletje speelt met mij. "Jokari" (7a+/7a) (de linkse uitklim) lukt vrij snel voor Brecht, maar in de rechtse moet hij ook passen, net als ik een paar goeie pogingen met de vingers over de rand, maar op een bepaald ogenblik worden de pogingen minder en is het voorbij.

We ontmoeten Jan en Jan op parking Istatis, lang geleden dat een deel van de oude crew nog eens samen was, (aaah die herinneringen). Jan G. zat er een hele week, en kan weer een paar sterke prestaties op zijn palmares schrijven (later meer daarover), Jan DS blijft werken in zijn projecten, we zijn volle verwachting voor het najaar. Samen gaan ze nog wat investeren in "Duel" (8a), maar blijkbaar onbewust begin ik bang te worden om met zoveel bouldergeweld samen op pad te gaan, samen klimmen zal voor een andere keer zijn, ik wens hen veel geluk en tot een volgende.
We waren een paar weken al eens een kijkje gaan nemen naar "Aquaplanning" (7b/7c), maar de volledige start van de boulder lag toen nat, laten we zeggen dat het beter was, maar nog steeds niet in die mate dat de start goed klimbaar is, nog maar eens uitstellen.

Op de terugkeer pakken we de nieuwe boulder daar in Rocher de la Combe nog mee, "Vitriole" (7a+), een harde vechtboulder met pijnlijke grepen, wat jamming-skills komen hier goed van pas.

Laatste stop dan, Franchard Oiseaux de Proie, de mooie overhang met "Fatwoman" (7a+/7a) en "Pif, Paf, Pouf" (7a/7a+), Brecht werkt in Fatwomen die ik al klom, ik zet mij nog eens aan Pif, Paf, Pouf.
Brecht heeft er wat last mee, de goeie heel-hook is cruciaal, en die wil eerst maar niet op zijn plaats blijven, maar eenmaal dat er goed in zit werk hij hem toch af.

Voor mij gaat het iets minder in Pif,Paf,Pouf, de start blijft zeer morfo, ook nu weer te morfo.

Nog enkele halve pogingen in de nieuwe "Le Traversée de Fatwomen" (7a), maar ik kan de moves niet meer ontcijferen.

30° daar op de zuidkant van de heuvel, en het vat zo goed als af, inpakken en wegwezen.
Ik hou een goed gevoel over aan het weekend, geen pijn meer aan de vingertoppen en een lichaam dat zegt 'go for it", let's say i'm back on track!