Tripreport Fontainebleau 9/10-04-2011

Een bewogen weekend,

Zaterdag,
Afspraak met Benjamin in Coquibus Long Vaux, geen slechte keuze met het voorspelde zomerweer. We warmen op aan de boulder met Phobos Moon, de naamloze 7a op de achterkant van het blok blijkt ideaal, maar 7a kan ik er niet van maken, teveel goeie grepen. Intussen zijn Paul en Pieter-Jan ook aangekomen, we trekken samen op voor de rest van het weekend. "Les assis" (7a) gaat snel voor Benjamin en Paul, de rest klom deze boulder al bij een vorige passage. Nog wat spelen in "Phobos Moon", ik test een dynoversie met een randje in de wand, maar mijn nagels protesteren.
Paul en Pieter-Jan trekken naar "Épaule et Jeté" 7a, Steven Benjamin en ikzelf naar "À Préhension" (7c+/7c). Wij hebben geen geluk, de beide boulders in het dak zijn nat, dit zijn echte zomerproblemen. Dan maar naar "Tonnerre de Brest" (7b), vrij hoog, maar o zo mooi. Steven klom deze al een hele tijd geleden, hij gaat de ongeveer 6 meter hoge "Psychotrope" (7a/7a+) eens proberen links van Tonnerre de Brest. Ik klim Tonnerre de Brest bijna in mijn eerste poging, maar mijn voet gaat weg op het slechtste moment. Nadat Benjamin hem topt begin ik toch wat nerveus te worden, deze wil ik niet laten liggen en gelukkig mag ik hem een paar pogingen later ook invullen.

 Dan Psychotrope, Benjamin en Steven vinden vrij snel een mogelijkheid om hun lengte optimaal te benutten, eerst Benjamin (dat was zeer snel gebakken) dan Steven (met iets meer moeite) toppen beiden de boulder, voor mij word het iets moeilijker. In mijn eerste goeie poging ga ik er uit, deze zit in de top 5 van mijn hoogste vallen uit mijn bouldercarrière. Terug opladen, (vooral mentaal dan) en afwerken die handel, het kopje zit goed.
Verder naar "La Nuit" (7c) waar we terug aansluiten bij Paul en Pieter-Jan, zij hebben intussen "Épaule et Jeté" (7a) afgewerkt. We zien dat Bejamin nog altijd ijzersterk is op de vingers, hij topt La Nuit in een handvol pogingen. De rest speelt nog wat in "Jour d'Hiver" (7b/7b+), maar met twijfel over de eigenlijke start geven we het op.
"Chiquenaudes" (7a+) blijkt een maat voor niks, op die zuidand voelt het aan als 35° (en het zal niet veel minder geweest zijn), niemand die ook maar enig enthousiasme toont.
Het zoeken en vinden van "Bombe du Genre Pas mal" (7b) kost ons zweet en tranen, ...dat laatste misschien niet echt, maar de chaos van boulders daar maakt het niet echt gemakkelijk. Ik klim hem weer bijna in mijn eerste poging, een greepje dat uitbreekt beslist er anders over. Wat daarna gebeurd bestempel ik als een Cancellara-ke, bij mijn volgende pogingen lijk ik wel een zak patatten, alles word 10 keer zwaarder, en als ik dan nog kramp in mijn been krijg zoals ik dat nog nooit gehad heb is het helemaal mis. Iedereen zweert bij te weinig vocht en te weinig eten, en waarschijnlijk hebben ze gelijk, wat eten en drinken en een half uur later lijkt alles weer onder controle. Enkel de boulder uitklimmen, da's voor Steven en Paul, het doet een beetje pijn dat ik hem op deze manier moet laten liggen, maar ik ben al blij dat ik terug kan stappen. (BTW, de spier in mijn been doet vandaag nog altijd pijn van die krampaanval).

 Terug naar de parking waar we Jan en Nataleigh nog eens tegen het lijf lopen, het is een prettig weerzien na zijn Amerika avontuur. Samen gaan we nog naar "Compression" (7b), de boulder nog eens uitwerken, de eerste echte muggenaanval en de invallende duisternis, het is gedaan voor vandaag, maar deze staat meer dan ooit op mijn verlanglijstje.

Zondag,
Het word Rocher des Demoiselles, voor ieder wat wils daar. Iedereen (Nicolae is er intussen ook bij gekomen) klimt "Le repos du Sphinx" (7a), Steven en Benjamin ook nog "L'Éveil du Sphinx" (7a), ik kom nog eens terug voor "L'Éveil du Sphinx assis" (7b/7b+), iets te weinig conti op het moment.
Terwijl de helft van de groep werkt in "Chorizo" (7a) (zonder succes btw) kan ik eindelijk "Tri Sélectif" (7a+) afwerken, dit zal zowat de 4de of 5de sessie zijn in die boulder, voelt voor mij meer als 7b aan.

 Boven in het gebied (aan het blauwe pad) proberen we nog maar eens wijs te geraken uit de wirwar van mogelijkheden op de boulder met "L'Embrassade" (7a+/7b), ik geef het terug op.
Intussen maakt Nicolae zeer snel korte metten met "L'Olive" (7a+/7a), de boulder lijkt op zijn lijf geschreven.
Steven, Benjamin en Nicolae pakken "Le satyre" (6c/7a) nog mee, geen weggever, maar ook niet van de moeilijkste, een zware 6c of een gemakkelijke 7a.
Ons laatste wapenfeit is "Miss Marple" (7a), ik ben de enige die zich comfotabel genoeg voelt op die marmergrepen. Ook niet de moeilijkste 7a, maar de 6b+ en 6c waarderingen vind ik toch maar vreemd.
Terug aan de wagen is het 26°, en ja, hij staat in de schaduw.
We noteren dit weekend als uitzonderlijk, in vele opzichten.