Tripreport Fontainebleau 05/06-02-2011

Zaterdagochtend,
als we (Steven en ik) Melun uitrijden krijgen we via sms de melding dat er in Fontainebleau niets te klimmen valt, CONDENSATIE. Keevy en Stijn waren er van vrijdagmiddag maar zijn na een inspectieronde terug naar huis gekeerd. Ti's met wat ongeloof dat we elkaar bekijken en een vlugge stop aan Rocher Canon leert ons idd dat veel blokken nog altijd serieus liggen te zweten. Maar er is veel wind, het is rond 10° en dus moet er hier en daar toch al iets droog liggen. We rijden door naar Bas Cuvier en hier krijgen we al een heel ander uitzicht, de "windgerichte" boulders zijn er zo goed als allemaal droog. Als we dit zien weten we dat Cuvier Rempart goed zal zijn, daar moeten we zijn. Al passant in Cuvier Est valt mijn oog op "Les Cupules" (7a), een nieuwe boulder van vorig jaar. We warmen op links ervan, "L'Amaury" schat ik rond 6c en blijkt een 5 te zijn, het zal waarschijnlijk een heel dikke 5 zijn (slik!).

"Les Cupules" is een beauty, ietsje morfo maar een prachtig compressieprobleem. Steven heeft er iets minder last mee dan ik, voor de echte kleintjes zal dit een dikke 7a zijn.

Dan naar de Rempart, en de "Big Four" ligggen er super bij. Ik had een paar maanden terug met barslechte condities al een paar goeie pogingen in "Fourmis Rouges" (7c), en Steven jaagt mij letterlijk de boulder in, hij is overtuigd dat het vandaag gaat gebeuren. Bij mijn eerste poging voel ik hoe nat de spleet staat (begrijp mij niet verkeerd), maar de ondergreep bidoigt staat droog en met een beetje aanpassen van de methode kom ik vrij snel weer goed in de boulder. Bij mijn 2de poging naar de topsloper heb ik prijs, ik kan een vreugdekreet toch niet onderdrukken, en daar zal de spanning van de hoogte ook wel mee te maken hebben.

Een paar boulders hoger dan, naar "Immodium" (7a), Steven wil graag de zitstart (7a+) proberen. Het duurt een tijdje eer hij de staande start weer onder controle heeft (links en rechts is moeilijk uiteen te houden hé) , maar eens dat gebeurd volgt de zitstart snel.

Filip is ons intussen komen vervoegen, en we zien hem de dyno maken, zo goed als boven staan en toch nog falen, ...rustig en kalm blijven aan de uitklim van een boulder is een mooie eigenschap.
De rest van de dag zitten we aan "Pancras assis"" (7c), en gelukkig krijgen we het gezelschap van Marc Lehner en Julien Gasc. Julien heeft de boulder al geklommen, Marc is er om hem af te werken. Met hun beta kunnen we allebei alle passen maken, maar enkel Marc kan hem nog toppen. Mijn armen staan geplooid, het zijn ongeveer 12 halfzware bewegingen, en een paar keer net voor het einde gaat het licht uit. Het zal voor een volgende sessie zijn.
Zondag,
de condities zijn goed tot zeer goed, we kunnen kiezen. Steven wil nog eens springen in "La Puce" (8a), hij heeft er vorige zomer al een paar keer dichtbij geweest, ik wil nog wel eens zien of ik "Atome Crochu" (7b+) kan uitwerken, op naar Canche aux Merciers dan.
We warmen op in "Rêve de Toit" (6b+/6c), die heeft ooit nog 7a geweest, en we begrijpen snel waarom. Direct naar links uit is een lachertje, verre van 6b+ zelfs, maar zonder die linker kant blijkt hij toch van een ander kaliber te zijn. Ik stuur de video toch maar door in de hoop een variante te krijgen, mooie bewegingen en van 6c+ tot 7a+ naargelang je lengte.

 Intussen werkt Filip "Spread your Wings" (6b/6c) en "Keo" (7a) af en wil hij nog een poging wagen in "Immodium" in Cuvier Rempart, als we later op de dag nog een berichtje krijgen dat ook deze gelukt is heeft hij zijn hattrick dyno's beet, mooi gedaan.

"Atome Crochu" staat 7b+, maar voor de gemiddelde klimmer (in de lengte bedoel ik dan) zal dit een goeie 7c zijn. Het uitwerken kost mij weer veel meer kracht dan ik wil, en de dynamische pas na de zitstart blijft een dubbeltje op zijn kant. Bij Steven lukt deze na een tijdje bijna elke keer, maar "Pancras" eist zijn tol, we zitten er een beetje verslagen bij.

 Over "La Puce" (8a) ga ik niet teveel uitwijden, trop is teveel, een paar keer ongelukkig neerkomen bezorgd je hoofdpijn, exit Canche aux Merciers.

 Voor onze laatste inspanning trekken we naar Apremont Envers, Met "Paul's Boutique" (7b) klimmen we waarschijnlijk een van de domste boulders van de laatste maanden. Gewoon zo hard mogelijk maken in de hoop dat je de correcte boulder geklommen hebt. Voor mij een goeie 7a, Steven had er iets minder last mee, nog altijd in de veronderstelling dat we de enige logische lijn van dat wandje geklommen hebben.

 Steven rond af met "Scout Toujours" (7a), een mooi blokje dat ik een 5tal jaar geleden al deed, hij benut er zijn lengte maximaal en topt hem in 2 pogingen.
Op de terugweg denk ik al aan het volgende weekend, "so many things to do, so little time"