Tripreport 27/28-11-2010

Ups and downs.
Zarterdag,
5u30 en ik ben al op weg, lekker kalm op de snelweg en geen last van het winterweer.....nog niet. Onderweg is alles grijs en nat maar eens Parijs voorbij lijkt het wel op te klaren. Rond Melun begint de zon zelfs te schijnen en is alles droog, we leven op hoop. Dan zijn we door Melun en verandert het landschap, alles onder een klein laagje sneeuw en hoe dichter ik bij Isatis kom hoe slechter het word (al is dat relatief natuurlijk als je van mooie sneeuwlandschappen houd) . Ik kan het niet laten en moet de videocamera nemen om een eerste impressie vast te leggen, (vandaar de korte video) onwaarschijnlijk mooi, maar klimmen in deze omstandigheden word moeilijk.
Ik ontmoet er de rest der moedigen, Katrien, Ruby en Lowie, ze zijn er van vrijdagavond. Een korte check-up leert ons dat er waar er sneeuw ligt niet kan geklommen worden, met temperaturen rond het vriespunt smelt de sneeuw héél traag, eerst die in de bomen, dan die op de boulders, alles nat voor de rest van de dag. Omdat Melun droog was stuur ik toch maar een sms naar Neil in Buthiers, een super idee want Buthiers blijkt gespaard en met supercondities. Het is een verademing in Buthiers, een lekker winterzonnetje en droge boulders.
We warmen op aan de boulder met Strapal, de rots voelt fantastisch aan, lang geleden dat ik dit nog gevoeld heb, eindelijk plakt het nog eens. Na de opwarming wil toch wel eens een poging wagen in "Strapal" (7b+), ik kom ongeveer 1 cm te kort om ver genoeg over de rand te komen, en bij de volgende pogingen begrijp ik de naam weer. Misschien later op de dag nog eens.

Naar "Insistance" (7a/7a+), de pinch staat vochtig, en voor de vrouwen blijkt dat onoverkomelijk, Lowie kan het met zijn lengte oplossen, voor hem niet echt een probleem.
Ik wil wat werken in "Dosage" (7c), Lowie ernaast in "Controle A" (7c), de vrouwen trekken naar "Les Mono's" (7a). We toppen geen van allen, maar mijn pogingen in Dosage zijn goed tot zeer goed. Weer een bijna boulder erbij.

Nog naar "Magic Bus" (7b), maar de overhangen staan niet in de ideale condities, de grepen voelen niet te best aan en niemand beweegt er vlot in. Ik probeer deze nog te herhalen maar zelfs dat is teveel gevraagd.
Snel naar "Fantasia" want het begint te schemeren, een veredelde 7a die beter thuishoort bij de 6b boulders, ze toppen hem alledrie snel (eerste poging) tot vrij snel.
Intussen is het donker, en als we terug aan de wagen komen is de teleurstelling groot, de zijruit van Katrien's wagen is ingeslagen. Snel blijkt dat de vrouwen beiden hun portefeuille in de wagen gelaten hebben (shame on you girls),......en het geluk hebben dat beide portefeuilles nog in de wagen liggen. Enkel Ruby's rugzak en een tas met wat eten blijkt verdwenen, een ongelooflijk geluk bij een ongeluk. Ik telefoneer naar Neil of we eens mogen langs komen, en dus nog maar eens een dikke merci voor de eerste herstellingen die bij hem mochten gebeuren.
Intussen begint het er ook nog te sneeuwen, en daarmee zijn onze kansen op een tweede klimdag serieus aan het slinken.
Zondag,
ik kan het weer kort houden, Isatis nat, naar L'Élephant, smeltende sneeuw, naar Buthiers, smeltende sneeuw, en daarmee zijn we rond. Ik hou het voor bekeken en keer terug naar huis, de rest gaat nog eens langs Bas Cuvier en blijkt toch de dag nog kunnen te vullen, al zij het met "bekakte" condities.
Volgend weekend meer geluk.