om 11 uur arriveren we op de parking van Rocher de la Reine, het heeft blijkbaar de ganse vrijdag nog geregend dus we hebben zuidelijk georiënteerde boulders nodig. Alles is nog vochtig, maar de boulders zijn droog en de condities zelfs niet slecht. We starten in "Napoleon assis" (7a), een lelijke iets te agressieve boulder, net te hard als opwarming, maar we toppen hem beiden. Er vlakbij ligt "Plumes au Vents assis" (7a/7a+),
deze heb ik (en ik niet alleen) in het verleden al vaak geprobeerd, gelukkig vinden we nu snel een goeie manier om te starten en een paar pogingen later staan we boven, Ik had lang twijfels over de graad van deze boulder, nu blijkt het natuurlijk correct te zijn. Naar de crête van de Reine dan, ik heb er de meeste 7de graads al geklommen, enkel de (vrij) recent geopende "Compression Zip" (7a/7a+).
De zitstart aan de boeg blijkt een pareltje te zijn, de link maken tussen het dak "Compression Zip" (7b+/7c) en de boeg is mij een raadsel, (mocht iemand de methode kennen, dat mag je altijd laten weten) maar we zijn dus al blij met de korte versie. Steven klimt intussen nog de traverse"Le Cougar" (7b), een goedkope 7b want zoals de meesten die hem al klommen waardeert hij hem maximum 7a. Aan de mooie "Jules Verne" traverse pakken we ook nog "Pic et Poche" (6c/7a) mee, een ietwat vergeten boulder want de uitklim kan al een borstel verdragen. Eerder 6c dan 7a maar de dynostart naar de rand zal voor de kleintjes toch niet te simpel zijn. Een beetje onterecht aan zijn lot overgelaten, want een paar leuke bewegingen.
Tijd voor een korte verhuis, in het het begin van Le Béorlots ligt "Katioushka" (7b+),
drie verschillende variantes op een zeer mooie overhangende boeg. De linkse variant 'Katioushka gauche" (7a/7a+) lukt nog vrij snel, voor de 7b+ versie moet ik nog eens terug, een iets betere conditie nodig, zowel voor de boulder als voor mij.
Vijf minuutjes verder ligt het totaal vergeten Bois de Rocher, waar we ( en ik neem de fout volledig op mij) vergeten de zitstart bij "La Mini-Chose" (7a+/7b) te doen, ik dacht nochtans dat de staande start ooit 7a stond, my mistake, en voor een volgende keer.
Eten, recupereren, en morgen het niveau een beetje opkrikken.
Zondag,
een paar weken geleden had ik al een eerste sessie in "Étrange Étrave" (7b+), laat ik zeggen dat de zondagochtendsessie hoopgevend is voor de volgende. Één loeiharde beweging, en de rest is een wandeling (voor mij toch), een volgende keer gaat hij er aan.
Naar Rocher Canon dan, waar de condities niet optimaal zijn maar goed genoeg om de dag vol te maken. We starten in "Le Chaînon Manquant aves l'arête" (7b),
een beetje ....euh...scary met die boom achter je, maar we zijn nog geen vijf pogingen ver of ik sta al boven, wat angst heeft mij blijkbaar net genoeg adrenaline gegeven. Bij Steven is het net omgekeerd, hij voelt zich niet echt op zijn gemak en staakt zijn pogingen. "Délivrance" (7a+), de plaatklassieker van Rocher Canon had ik bij een vorig bezoek ook al eens gevoeld, ik kan nu zeggen dat ik al eens rechtgestaan heb op de plaat, wordt vervolgd. Intussen krijgen we een beetje regen te verwerken, maar meer dan wat vochtig word het niet. Nog een uit mijn projectenlijstje is de zitstart van "Chasseur de Prises" (7b+/7c), veel teveel pogingen op de meest onmogelijke manieren, maar geen enkele goeie. Na het bekijken van de video toch nog eens gaan voelen bij een volgend bezoek. Op zoek naar een volgende boulder lopen we Marc Lehner en Julien Gasc tegen het lijf, twee vaste bezoekers van het bos, en ze vragen of we geen zin hebben om "La Theorie du Chaos" (7b) te gaan proberen.
Da's nu wel een boulder waar je kan zeggen, hoe meer pads (en mensen) hoe meer vreugde, dit kan een mooie afsluiter worden. Helaas laten de beide condities het weer wat afweten, teveel geïnvesteerd in de zitstart van Chasseur de Prises en de grepen voelen allesbehalve goed aan, enkel Marc topt hem nog. Voor deze komen we zeker terug, net niet te hoog, net niet te expo, en ongelooflijk mooi.
Wordt vervolgd zal nog vaak gezegd worden.
No comments:
Post a Comment