Tripreport 28/29/30-05

Kort verslagje van het weekend.
Vrijdagochtend, regen, niet direct wat ze voorspeld hebben maar na een uurtje houd het op en klaart het uit. We (steven en ik) trekken naar Rocher Brulé, een beetje onterecht vermeden door de klimmers wegens de vreemde waardering van de boulders. De openers hebben ervoor gekozen om de herhalers te laten waarderen, zo krijg je graderingen als 4+/7a voor een boulder die waarschijnlijk tussen de 5de en de 6de graad zal zijn. Gelukkig zijn er al een paar boulders intussen herhaald en begin je toch een idee te krijgen van wat er te klimmen valt. Het hoofdblok is zeker de moeite, met ongeveer tien 7de graads lijnen die stuk voor stuk de moeite zijn. We starten in "Donuts debout", ongeveer 6c+, "Donuts" (de zitstart), ongeveer 7a, "Le Mille Feuilles", ongeveer 6c/6c+, "Chat Perché, ongeveer 7b, we denken "Crème Brulé debout" (7c) geklommen te hebben maar vergissen ons in de start, allemaal stuk voor stuk mooie lijnen. dan laten we er nog een 5tal liggen die onder het blok door gaan wegens te vroeg op de dag en geen zin in opgeblazen armen. Op het blok ernaast klimmen we nog "HLM de droite" en HLM de gauche" allebei rond 6b. "La théorie des Jeux" is een prachtige boeg en word rond 8b/8a+ gewaardeerd, slechts een paar loeiharde passen en op 2 meter hoogte een bak, ziet er zéér hard uit. Op een klein blokje een paar meter verder vind je nog "La Psychose de Jeff", ik moet al eens serieus diep gaan voor deze power-vretende 7a. We komen daar nog eens terug, onder andere voor "Crème Brulé debout", die marmer-randjes bleven maar lachen naar mij.
We pakken onze boel samen en rijden naar Rocher du Mauvais passage, ik wil de nieuwe boulder eens zien die er geopend is, "Le pan ne Suffit Pas" (7a+/7b). We vinden hem mooi maar niet super, de 7b omwille van het (een klein beetje) morfo gehalte. Dan nog maar eens naar Demoiselles, ik zit nog eens (4de of 5de sessie intussen) aan "Tri Sélectif" (7a+) maar kan hem weer niet afwerken, Steven doet nog een paar pogingen in Home maar ook hij zit aan het einde van zijn latijn, we houden het voor bekeken.
Zaterdag, we gaan eerst koffie drinken bij Neil, maar moeten hem er wel voor uit het bed bellen (sorry Neil). Na de koffie naar Boissy aux Cailles, daar heb je geen koffie nodig om wakker te worden, alles is er zeer fysisch klimmen. We starten in "Bibendum" (6c), de enige niet-7de graads die je er vind. Ik moet al één, (of waren het er twee) knieen gebruiken, dat voorspeld weinig goeds. Er net naast, "Boulde de Nerfs", (6c+/7a), alweer sleuren om boven te geraken. Pogingen in, Évidence" draaien op niets uit, meer bèta nodig of sterker worden. "Eden Roc" is het hoogtepunt van de dag wat het laagtepunt betreft, ik ben bijna gelukkig dat ik het niet op film heb, spartelen, zwemmen, in echte zeehondenstijl hijs ik mij boven. Moet ik nu lachen dat ik boven sta of met schaamrood op de wangen weglopen?. Steven doet het iets beter maar zal er ook geen prijzen met halen. Dan naar de nieuw geopende boulders van onze noorderburen, op een blok een paar meter lager, "The Wrestler" ziet er "Eden roc" in het kwadraat uit, liever niet dus. Op de achterkant van het blok hebben ze twee 7b's geopend, "Centurion" en "Hannibal", de zitstart is loeihard maar de uitklim, (linkse en rechtse variant) valt mee, misschien beter 7a+/7b. Alhoewel de muur er niet echt uitnodigend uitzag moeten we toch zeggen dat het best mooie problemen zijn.
Onze dag besluiten we in Villetard, met "Le Surplomb de Villetard" (7a/7a+), maar al snel blijkt dat we iets te diep gegaan zijn in Boissy aux Cailles, we moeten hem allebei laten liggen. Zeer mooie boulder, we komen ervoor terug. Het begint intussen weer te regenen, en we zijn er niet eens kwaad om, het is etenstijd.
Zondag, we trekken naar Apremont, het heeft bijna de hele nacht geregend en we hopen op het hoogste punt van Apremont wel wat droge boulders te vinden. Ik teken eerst de nieuwe boulders in die rond het blok met Jiu-Jitsu geopend zijn, waarvan de meeste hoog en een beetje expo zijn. Dan naar boven, naar "Futur Antérieur" (7a+), een zeer venijnige muur. Steven doet hem in zijn morfo-style, bij mij komt er wat bourinage aan te pas. "Tropicaux" (7b+/7b) is een van die nieuwe boulders beneden, intussen is alles goed droog en besluiten onze laatste krachten aan deze boulder te spenderen. Uitgewerkt maar niet meer de kracht om af te werken, het is een van de mooiste van de nieuwe, niet expo en niet hoog, hier kom ik zeker voor terug. Alles doet pijn, terug naar huis zeker, volgend weekend zijn we er waarschijnlijk terug.