Camping Complet!
Dit bord zou aan de ingang naar de parking Isatis niet misstaan hebben, gelukkig blijven dit soort van weekends relatief zelden of mijn plezier om daar te slapen zou snel wat minderen.
Maar enfin, het klimmen dan, we (Bram en ik) arriveren rond 4 uur zaterdag, de dagen zijn lang dus we kunnen nog een paar uur gas geven. We trekken naar "Rocher de Demoiselles", daar vinden we nog wel een paar 7a-tjes om het weekend te starten. We starten in "Crampe Man", een pas geopende 7a, (een degelijke opwarming zijn we weeral vergeten). Bram en ik houden wel van die messcherpe randjes, we hebben er dan ook niet teveel problemen mee. Dan naar "L'Éveil du Sphinx" (7a), scary exit!, maar ik pak hem toch in een tweetal pogingen. Terwijl heeft Bram maar één poging nodig in "Le Repos du Sphinx" (7a), dit gaat goed. Visueel een van de mooiere blokken van het gebied. We trekken wat hoger het gebied in en zien Thomas Schwender net "Home" afwerken, onze Duitse vriend is er terecht blij mee, de boulder is een klassieker in spé. Op het blok net naast "Home" zet ik mij nog eens (de derde sessie intussen) aan "Tri Sélectif" (7a+), de condities hielpen niet echt maar we moeten hem allebei laten liggen, ik durf mijn pogingen in die boulder al niet meer tellen. Naar boven de heuvel op (zeker 7a met dit weer) en naar het dakje van "Karate Kid" (7b). Alleen Bram kan deze op de waarschijnlijk enige manier afwerken, de video later zal veel van de naam duidelijk maken, straf en spectaculair. T'is 9 uur intussen, de vingers doen pijn en Bolle Gijs heeft honger, tijd om goeiedag te zeggen tegen de lieve serveersters van Primo Bacio.
De zondag, een lange dag en we gaan de nieuwe boulders van "Rocher de Bouligny" eens van dichtbij bekijken. Voor al wie niet graag wandelt is dit geen aanrader, het is telkens een pokke-eind tussen de verschillende groepjes van boulders. We starten in "Talisman debout" (6c/7a), hoog maar niet expo, maar wat een pijnlijke grepen om de dag te beginnen. Bram voelt er zich niet comfortabel in, ik kan hem toch afwerken na een "paar" pogingen. De zitstart (7b) en de linkse start (7c) laten we liggen wegens te vroeg op de dag, daar komen we nog eens voor terug. Op hetzelfde blok heb je nog "L'Amulette" (7a), het ziet er expo uit maar valt uiteindelijk toch mee. Twee zeer harde passen en klaar, de uitklim lijkt gemakkelijk maar we moeten allebei nog serieus doorspartelen. 50m verder ligt "Leprechaun" (7c), dit ziet er zeer mooi uit maar we laten hem wijselijk liggen, compressie op een marmerkant bij 25 a 30°, voor een volgende keer. Een paar 100 m verder ligt "Les Chevaliers du Chaos" (7c), impressionant, minstens met 5 spotters en evenveel (of meer) crashpads. 5m hoog in een dak dat 2m uitsteekt een onzekere dyno maken naar een aflopende kant, jipiaee m*th*rf*ck*r. Met een bende krijgt dit een ongelooflijk fun gehalte. "Swiss Line" is de eerste boulder van de volgende sector, ongeveer 1km voorbij "Les Chevaliers du Chaos". De staande start (6c/7a) ging vrij snel (pittige mantel) maar voor de zitstart (7b+) zullen we nog een paar boterhammen meer moeten eten, de pads waren snel ingepakt. Net achter "Swiss Line" ligt nog "The Shield" (6c/7a), 6m hoog met grote puntige stenen onder, ...toch bedankt om deze te kuisen. Aan de andere kant van het pad vinden we "Arkanoid" (7b+), een prachtige muur met randjes, geen van ons twee kan degelijk starten in de boulder, hard, zéééér hard. En dan le moment suprême, "Left Side Story", visueel een van de mooiste boulders van het bos, Thiery Hardy is ons intussen komen vervoegen en we staan met drie met de mond open voor de boulder, ongelooflijk mooi. Twee logische lijnen op de boulder, de rechtse kant met een zitstart (7a+, Right Side Story), de linkse kant staand (7a+/7b , Left Side Story) en de zitstart van deze (7b+/7c). De rechtse kant kunnen we nog afwerken maar voor de rest moeten we terugkomen, toch blijkbaar al een serieuze cartouche verschoten. Op de terugweg doen we nog een paar pogingen in "Atchoum" (7a) en "Wayno" (7a+) in de eerste sector met nieuwe boulders, voor mezelf en Bram duurt de dag al veel te lang, maar Thiery kan "Wayno" nog afwerken, zeer mooie boulder ook.
Honger, dorst, moe en vuil.......Primo Bacio.
Maandag, veel te warm, de wind van de afgelopen twee dagen is er niet meer en wanneer we opwarmen aan de boulders rond "Festin de Pierre" is het 10 uur en rond 25°. Bram wil nog eens een poging wagen in "Michel-Ange" (7c), maar het is intussen rond 30° en het vet is van de soep na twee dagen in deze weersomstandigheden. Alles snel ingepakt en we verhuizen nog naar "Rocher d'Avon" in de hoop er een beetje schaduw te vinden. Met het laatste beetje kracht dat ons rest werken we "Secret d'Alcôve assis" (7a/7a+) nog af, maar het is al lang tijd om terug te keren. Bram heeft airco in de wagen, we zullen het kunnen gebruiken.
Monday, May 31, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment