Tripreport 15/16-01-2011

Aanloopweekend,
Een kort verslagje van een vrij rustig weekend,
Een weekend zonder regen of sneeuw, het moet ongeveer 2 maand geleden zijn, en het deed deugd. Bijna 2 maand ook zonder klimmen, de rug blijft een spelbreker, en de moraal aldus zeer laag. Maar ik heb het gevoel dat we nu op de goeie weg zijn, en heb er een goed oog in voor het komende klimjaar.

Zaterdagvoormiddag,
onze eerste stop is Bas Cuvier (onze zijnde Steven en ik), het heeft de nacht ervoor nog goed geregend en hier hebben we het meeste kans om te starten. Veel boulders liggen er nog nat of ten minste vochtig bij, maar we kunnen opwarmen. Het eerste goeie weer brengt ook een paar oude bekenden terug naar het bos, de ontmoeting met Jeremy was kort maar hartelijk.
We starten in "Sans Famille" vorig jaar nog 7de graads, terecht naar 6c+ afgewaardeerd, alle passen uitwerken blijkt een goeie opwarming, en we pakken deze snel mee.

 We weten dat de Rempart  in perfecte condities zal liggen, maar ik heb geen zin om zware dingen te proberen, dus verhuizen we maar naar Gorge aux Châts, daar liggen er nog genoeg nieuwe 7de graads, ideaal om wat ritme op te doen.
Bij de laatst geopende daar is "Biodiversité, een zeer mooie 7c traverse, met één directe ongeveer in het midden van deze traverse "Un Morceau de Bio" (7a/7a+). Bij de eerste pogingen kraakt het overal, de hoge heel-hook, de vervelende mantel, het is even wennen voor mijn lichaam. Steven pakt hem vrij snel, voor wie wat flexibeler is dan ik zal hij ook misschien meevallen, ik had er toch wat meer werk mee.

Dan naar "Gorge Profonde" (7a), we hadden deze vorig jaar al eens geprobeerd, maar de voetklem hadden we toen uit het oog verloren, deze keer werd het iets te gemakkelijk, ik hou het op 6c. Filip (Notebaert) die ons intussen komen vervoegen is doet hem ook in de 2de of 3de poging, ook voor hem 6c max.

 Met "Anar'Chic prolongé"(7a/7a+) heb ik intussen al een verleden. Vorige jaar met teveel zomer en te weinig condities kon ik hem net niet afwerken, nu gaat hij eraan in de eerste poging. Hier voel ik toch dat mijn vingers wat training kunnen gebruiken, al mijn vingerkootjes voelen pijnlijk aan.

Steven gaat wat proberen in de naamloze 7a+ links van13 rood, maar heeft er geen geluk,

 Filip werkt "Humérus Clausus"(7b) uit maar is te moe om deze af te werken, en ik kan "La Ritournelle" (7a/7a+) eens op de goeie manier klimmen, deze stond eigenlijk al veel te lang ingevuld met een vermoeden dat het niet koosjer was.
Om de dag te besluiten nog een paar pogingen in "L'Étoile de Mer gauche" (7a/7a+), maar tegen de tijd dat deze uitgewerkt is begint het donker te worden en voel ik dat de kracht-weerstand ook nog wat tijd zal nodig hebben.
Zondag,
waarschijnlijk maken we (of ik) een niet te goeie keuze met Mont Simonet en Dame Jouanne, de enkele boulders die er droog zijn in Mont Simonet, zoals "Pitt Boule" (7a) klimmen we verkeerd, of "Coïncident" (7b) (amai mijn polsen)

en "Pente Mal Effilée" (7c) (amai mijn polsen bis) zijn te zwaar, de rest ligt er allemaal vochtig of nat bij.
"Réta Piscine" (7a), de naam deed eerder vermoeden dat het een een natte bedoening was in plaats van een typische mantel op slopers.

Over Dame Jouanne kan ik nog korter zijn, alles wat we gaan bekijken is er nat, we hebben dan nog  ongeveer 2 uurtjes om naar een ander gebied te rijden en onze dag te besluiten.
We kiezen voor het gemak met Drei Zinnen, op de terugweg en niet te ver van de parking. Een ideaal zomergebied dat zich vertaald in iets te weinig klimmogelijkheden. We prutsen dan nog maar wat in een nieuw geopende zitstart van "L'Exterminateur d'Écailles" (6b) naast Chat Perché, lekker in de zon om de dag te eindigen.

Het blijkt nog een pittig ding te zijn, een kleine 7de graads naar mijn vermoeden, en daarmee hebben we toch nog een ietwat goed gevoel om terug te keren.
Op de terugweg gaat bij mij het licht verschillende keren uit, mijn lichaam dat zegt "dit ben ik niet meer gewend", laten we daar de komende weken dan maar iets aan doen.